San Pedro de Atacama

Vandaag, de 11e werden we om half negen opgehaald omdat we een bezoek gaan brengen aan de Atacama zoutvlakte, een nagenoeg droog zoutmeer en de grootste zoutvlakte van Chili. Er horen honderden flamingos rond te lopen, in drie verschillende soorten, maar helaas ze waren er wel maar alleen maar een paar, zeker geen honderden. Toch heel mooi want die zoutvlaktes hebben iets buitenaards, wit, geel, zwart, allerlei kleuren van het lava en het zout door elkaar. We hebben ook een klein dorpje bezocht, het heet TOCONAO, Het is een raar dorp eigenlijk en er wonen maar 100 mensen maar wel twee kerken en vermoedelijk behoorlijke inteelt. Een vreemdeling kan er niet gaan wonen, die accepteren ze niet, dus vreemd. We zijn verder gereden naar 2 lagunes die van Menique en van Miscanti. Het is daar zo verschrikkelijk hoog, ongeveer 4500 meter, dat we echt bijna niet vooruit kwamen toen we langs de lagunes aan het lopen waren. Door de enorme hoogte, die we in etappes naar boven zijn gegaan, is het een gevoel als of je slingert, een beetje dronken bent en je wordt er erg moe van dus we hadden het tempo van 2 bejaarde slakken maar mooi, echt super mooi, ook hier weer die prachtige kleuren van de lagunes. We hebben een lunch gegeten met een pasta soepje en kip en een banaantje toe en toen slapend naar huis, wij slapend en de chauffeur, sturend en slingerend om de gaten in de weg te ontwijken. MOOI, WEER EEN MOOIE DAG...